też bym tak chciał....

Suuuuuuper. Braknie mi słów. echhh...... poprosstu nie wiem co pisać, piękna historia.....

czytając tę historie łzy mi z oczu leciały! ta historia jest piękna!

piękne tylko szkoda ze nie prawdziwie...
W naszych czasach nie ma juz prawdziwej milosci...wszyscy gonia za pieniedzmi i pozycja..;/


ale ja nadal Cie Kocham Robert :*;(((

Pi?kna historia... przypomina mi pewna inna dotycz?c? mnie samej histori? ale ta skonczyla sie duzo lepiej... ?zy mi polecialy ale nie zaluje ze to przeczytalam... wydaje sie takie nie prawdziwe i nierealne... zwlaszcza w dzsiejszych czasach... trak doskonala milosc... ale wiem ze jesli dwoje ludzi bardzo tego pragnie jest to mozliwe... ona jest mozliwa...

Noramanie się poryczałam. Ale to się wydaje trochę nie prawda. Jak można się zabić po jednej nie spełnionej miłości. A autor pisze raz chciałem raz chcialłanm ale zrozumiałam później ze to chłopak. Pięne i Smutne. Ale chyyba zmyślone

Raz "byłam " raz "byłem" to jka zrozumiałam jakby on byl gayem

BEZNADZIEJA BEZNADZIEJA BEZNADZIEJA BEZNADZIEJA

I co to miało być?Zrozumiałam piąte przez dziesiąte!I autor raz pisał "byłam" a raz "byłem" a jeszcze pod koniec jakp"my".I o kim wogóle była ta historia?Takie flaki z olejem a nie miłosna opowieść.Nie zaciekawiło mnie to...

HEHEHEHEHEHEHEH mozna bylo sie na koncu spodziewac ze on powstanie i powie" tez cie kocham" HEHEHEHE troche jak romeo i julia ale szekspir to pisal o wiele wiele lepiej HEHEHEHEHEcos malo wiarygodna ta historiaale gdyby ując to wszystko byla by calkiem niezla (dziwnie to pisales, jakos nie naturalnie[ciekawe tylko jak mozna naturalnie napisac niestworzone historie]) HEHEHEHEHEHEHEEHEHEHEHE

smutne i piekne, ale nie wydaje mi sie zeby to bylo choc trochę prawdziwe. Z jednej niespełnionej miłości sie nie umiera

Piękna historyjka... przypomina mi sie teraz jedno powiedzenie... "czasami jesteśmy zbyt ślepi by zobaczyć co nam przed nosem przemija, a gdy to zauważymy naprawdę, to juz jest za późno"

piękna historia... musimy dostrzegać prawdziwą miłość, aby nie już za późno..
gdy to czytałam łzy spływały mi po policzku...

dręczy nas lęk przed strachem...ale czy lęk przed miłością też taki jest??? to nie prawda...jeżeli kochamy to kochajmy i udowodnijmy że potrafimy kochać!!! pokochaliśmy,to czemu nie potrafimy tego udowodnić, tylko jeszcze ranimy...tak własnie kazdy z nas odbiera tą historie!!! smutek,żal i rozpacz...każdy to przezyje jeśli zrani kogoś kochanego!!! nie czyńmy tego nigdy, bo i my tego pożałujemy! udowodnią wam to losy dziewczyny z opowiadania!!!! pozdro!!!!

bardzo to smutne....... ale to naprawde była i jest prawsziwa miłość........ tylko szkoda ze skończyła sie tak tragicznie.........