Powieść robi się coraz ciekawsza...

Boze ale wy jestescie chamscy! Myslicie ze to tak latwo pisac odpowiadania i ze jak on tyle napisal tego to jak zdarzy mus sie malytki blad ortograficzny to wy odrazu musicie go o to krytykowac? Jak sie nie podoba to nie czytac! I co z tego ze Angelina jest czy nie? Moze tak ma wlasnie byc i to jest wszystko przemyslane! rowling tez robi bledy i naprawde w poruwnaniu do dygusa to dygus robi 10 % bledow rowling! NO to tyle i zapraszam do mnie xhiphopx.blog.onet.pl

Taka uwaga:Angelina Johnson mówiła że Kirke i Sloper to tchórze i palanty a Wood się tym niespecjalnie przejmuje...No i dlaczego nie ma Angeliny Johson która przecież jeszcze powinna być o ile mnie pamięć nie myli?

tylko taki mały błąd : "Wieczorna kolacja w należała chyba do najdłuższych w historii szkoły" przez pomyłkę chyba wpisałeś jedno dodatkowe "W".

No cóźTen patronus...ciekawe ale dość nie prawdopodobne.A poza tym niemam się do czego przyczepić

Moim zdaniem wymagania jakie stawia kontynuacja opowieści Rowling przerosły nieco twoje możliwości. Mówie tu oczywiście o śmierci Syriusza, po której charakter Harry'ego, z psychologicznego punktu widzenia, powinien zmienić się dość znacząco, przynajmniej w pierwszych rozdziałach. Owszem, zwracasz na to uwage, ale tylko w wybranych momentach i przez krótki czas, czyniąc charakter Pottera epizodycznym (!). Moge przywołac przykład: rozmowa z Dumblem, podczas której Harry robi dyrektorowi wyrzuty, jest rozgoryczony faktem ze Syriusz cierpi gdzieś za kurtyną, ale gdy Dumbledore wyciąga feniksa Harry wpada natychmiast w euforie..I tutaj utrudniłeś sobie jeszcze zadanie "ożywiając" Syriusza. Swoją drogą ciekawa jestem jak sama Rowling sobie z tym poradzi.. Po za tym artykuł w gazecie jest beznadziejny ze względu na upowszechnienie wiadomości o Księdze Merlina i bezpośrednie snucie przypuszczeń związanych z zaginięciem Lockharta. A gdzie tajemnica? Do tego dochodzą jeszcze, może niezbyt liczne, ale jednak błędy w stylu: "Hermiona nie odpowiedziała, spojrzała się tylko na Tonks nieprzytomnie." To tyle słów krytyki tak napisala jedna dziwwczyna jest glupia i umi tylko krytykowac!

Moim zdaniem wymagania jakie stawia kontynuacja opowieści Rowling przerosły nieco twoje możliwości. Mówie tu oczywiście o śmierci Syriusza, po której charakter Harry'ego, z psychologicznego punktu widzenia, powinien zmienić się dość znacząco, przynajmniej w pierwszych rozdziałach. Owszem, zwracasz na to uwage, ale tylko w wybranych momentach i przez krótki czas, czyniąc charakter Pottera epizodycznym (!). Moge przywołac przykład: rozmowa z Dumblem, podczas której Harry robi dyrektorowi wyrzuty, jest rozgoryczony faktem ze Syriusz cierpi gdzieś za kurtyną, ale gdy Dumbledore wyciąga feniksa Harry wpada natychmiast w euforie..I tutaj utrudniłeś sobie jeszcze zadanie "ożywiając" Syriusza. Swoją drogą ciekawa jestem jak sama Rowling sobie z tym poradzi.. Po za tym artykuł w gazecie jest beznadziejny ze względu na upowszechnienie wiadomości o Księdze Merlina i bezpośrednie snucie przypuszczeń związanych z zaginięciem Lockharta. A gdzie tajemnica? Do tego dochodzą jeszcze, może niezbyt liczne, ale jednak błędy w stylu: "Hermiona nie odpowiedziała, spojrzała się tylko na Tonks nieprzytomnie." To tyle słów krytyki tak napisala jedna dziwwczyna jest glupia i umi tylko krytykowac!

Och, super! Były super tak jak popżednie roździały!!

Oj, mogło być lepiej..

Moim zdaniem wymagania jakie stawia kontynuacja opowieści Rowling przerosły nieco twoje możliwości. Mówie tu oczywiście o śmierci Syriusza, po której charakter Harry'ego, z psychologicznego punktu widzenia, powinien zmienić się dość znacząco, przynajmniej w pierwszych rozdziałach. Owszem, zwracasz na to uwage, ale tylko w wybranych momentach i przez krótki czas, czyniąc charakter Pottera epizodycznym (!). Moge przywołac przykład: rozmowa z Dumblem, podczas której Harry robi dyrektorowi wyrzuty, jest rozgoryczony faktem ze Syriusz cierpi gdzieś za kurtyną, ale gdy Dumbledore wyciąga feniksa Harry wpada natychmiast w euforie..I tutaj utrudniłeś sobie jeszcze zadanie "ożywiając" Syriusza. Swoją drogą ciekawa jestem jak sama Rowling sobie z tym poradzi.. Po za tym artykuł w gazecie jest beznadziejny ze względu na upowszechnienie wiadomości o Księdze Merlina i bezpośrednie snucie przypuszczeń związanych z zaginięciem Lockharta. A gdzie tajemnica? Do tego dochodzą jeszcze, może niezbyt liczne, ale jednak błędy w stylu: "Hermiona nie odpowiedziała, spojrzała się tylko na Tonks nieprzytomnie." To tyle słów krytyki

ładnie ukazane charaktery bohterów. dobrze napisane. przynajmniej moim zdaniem

Mam tylko pytanie; jaki ty tom, angielski czy polski przeczytałeś, co?
bo mi się zdaje, że szkolna pielęgniarka nazywa się PANI pomfrey, a nie MADAME pomfrey.Pani Hooch też się nie nazywa madame Hooch

Wcale ni musi ich znać, bo przecież sam też wówczas nie grał w quidditcha i nie chodził z nimi na treningi. Mógł po prostu znać ich z widzenia.

Mam tylko jedno zastrzeżenie do tego zozdziału. Harry przecież zna Kirka i Slopera bo w V tomie oni są zastępczymi pałkarzami za Freda i Georga po dyskwalifikacji i coś ci z tym niewyszło